Even verderop in d’Arconatistraat tussen de huisnummers 75 en 77 vinden we een kleine kapel terug waarvan niet veel geweten is. We vinden ze voor het eerst terug in 1960. Over de geschiedenis, herkomst en eigenaar is weinig of niets terug te vinden, maar ze is wel blijven staan bij de afbraak van het vroeger daarachter gelegen hotel en de bouw van de huidige assistentiewoningen.
Het daar aanwezige gekroonde beeld is dat van Onze-Lieve-Vrouw van Zegepraal. In haar armen houdt ze een eveneens gekroond Jezuskind, dat op een wereldbol staat en daarmee verwijst naar Christus, Koning der koningen.
Het lijkt wel of engelen deze beeldengroep op wolken dragen: het is een visioen. Er is een groter beeld in de kerk van Sint-Gertrudis-Pede.
Binnen in de kapel staat een stenen plaat met de tekst: ‘Voorbijganger, doe hier een gebed. God kan alles, gij kunt niets’ met daarboven dezelfde tekst in het Frans. De steen met de tekst is aan die kapel vreemd: die komt heel waarschijnlijk van elders en hoort eigenlijk niet thuis in die kapel. Het zou fantastisch zijn mocht die in de kapel een geïntegreerde plaats krijgen; het zou nog fantastischer zijn mocht geweten zijn vanwaar die steen dan wel komt. Er moet ook een verklaring gezocht worden voor de tweetaligheid van de tekst.
Onze-Lieve-Vrouw van de Zegepraal, of van de overwinning of – zoals ze nu genoemd wordt: Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans
Tijdens de oktobermaand staan heel wat feesten op de kerkelijke kalender: Sint Franciscus, de Heilige Engelbewaarders, Theresia van Lisieux en Theresia van Ávila, de heilige Lucas, … Het is maar een greep uit de rijke kalender van de kerk in oktober. Het is ook de rozenkransmaand met aandacht voor Maria en het rozenkransgebed.
Het feest van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans heette – in het Frans – Notre Dame de la Victoire om de overwinning van Lepanto (Griekenland) te vieren op7 oktober 1571: het ging om de strijd die Spanje, de Venetiaanse Republiek en de pauselijke staten verenigde tegen de binnenvallende Ottomannen (islamitisch rijk) en waarvan de overwinning werd toegeschreven aan het bidden van de rozenkrans waar paus Pius V om verzocht had.
Zijn opvolger Gregorius XIII maakte in 1573 van dit eerder plaatselijk feest, een feest voor de universele kerk, vastgelegd op de eerste zondag van oktober.
Het werd ingesteld om te mediteren over de Maria-mysteries en om zich zo te verenigen met het leven van de Maagd, maar ook om de vrijwaring van het Westen te herdenken van de Ottomaanse dreiging.
Paus Johannes XXIII veranderde in 1960 opnieuw de naam in Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans waarvan het nog steeds op 7 oktober de feestdag is.
Lieve Vrouwe van de Zegepraal,
Wij hebben er een rotsvast vertrouwen in dat u voor ons ten beste zal spreken
bij uw Zoon, onze Heer Jezus Christus.
Wij vragen uw gebeden voor alle christenen in nood.
Wij smeken u om voor ons de genade te verwerven
die ons waardig maakt te delen in de overwinning van Christus.
Mogen wij u vervoegen in de lof
voor de Vader, de Zoon en de heilige Geest, één God,
nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.
Amen.
Beeld in de Sint-Gertrudiskerk