Liturgie in zone Dilbeek is… verstilling, gebed en meeleven vanuit ons door-God-gegeven-zijn
Wanneer we de opdracht van catechese samenvatten met de uitspraak ‘Heer, leer ons bidden’¸ dan is onze liturgie en ons liturgische aanbod de plaats bij uitstek waar we dat doen. D Liturgie, waarvan volgens het Tweede Vaticaans Concilie de eucharistie de hoeksteen, de bron en hoogtepunt van christelijk leven, is.
Dat we als kerk niet buiten de liturgie om kunnen, mag duidelijk zijn. Maar hoe kijken we ernaar in onze toekomstige zone?
Welke accenten denken wij in Dilbeek te kunnen leggen, wanneer het gaat over liturgie?
De stelling die we naar voor brachten op de zoneavond, was “De zoneploeg heeft als taak om de pastoor te steunen in zijn liturgische visie”. De Emmaüsgangers nemen ons in dit artikel bij de hand om over liturgie na te denken.
Vanwaar deze stelling?
Juist die dag waren er twee van hen op weg naar een dorp, dat Emmaüs heette en zestig stadiën van Jerusalem lag. Zij spraken met elkaar over alles wat was voorgevallen. Terwijl zij zo aan het praten waren en van gedachten wisselden, kwam Jezus zelf op hen toe en liep met hen mee. (Lc. 24, 13-15).
Tijdens de gesprekken in onze stuurgroep – die tevens de huidige federatieploeg is – merken we steeds opnieuw hoe essentieel de inbreng is van de pastoor wanneer het gaat over de liturgie. Hij is dan ook onze voorganger in gebed, geeft belangrijke impulsen tijdens de wekelijkse homilie en neemt, ook bij de praktische invulling van de sterke tijden in het liturgische jaar, het voortouw met steeds opnieuw creatieve en eigenzinnige invullingen. We merken dat we op dit vlak steeds opnieuw terugvallen op zijn inspiratie en meegenieten van de rijkdom, waarmee hij ons aanspoort om, met hem, ons geloof te beleven. De stuurgroep denkt dan ook dat een toekomstige werkgroep liturgie er goed aan doet om, met name rond de zondagsliturgie, aandachtig te luisteren naar die impulsen van onze pastoor.
Er gebeurt rond liturgie heel wat.
Sinds vele jaren organiseren we bijbelse vormingsavonden voor lectoren, vragen we aandacht voor thematische zwaartepunten (bv. i.v.m. de apostolische brief van paus Franciscus Patris corde: de zeven paragrafen van dat schrijven werden afgestemd op ons en uitgestald op een kijktafel), omkaderen we de sterke liturgische tijden (bv. met een loofhut), etc.
Ook rond begrafenissen, huwelijken en doopsels vinden we het belangrijk om goed te blijven afstemmen met elkaar en met de pastoor, zodanig dat we de families maximaal kunnen ondersteunen bij deze belangrijke overgangsmomenten.
Verschillenden onder ons kunnen inspringen wanneer de pastoor even uitvalt, maar steeds opnieuw blijft hij het referentiepunt voor onze liturgische werking.
Hoe werd hierop gereageerd?
Op de zoneavond konden aanwezigen op twee manieren op deze stelling reageren:
ten eerste door de stelling een score op 5 te geven, waarbij 1 stond voor weinig tot geen enthousiasme en 5 stond voor groot enthousiasme en instemming.
ten tweede door algemene bezorgdheden en complimenten omtrent de huidige kerk in Dilbeek te koppelen aan een van de stellingen. Alle aanwezigen kregen daarvoor telkens 2 post-its: een blauwe (bezorgdheden) en een groene (complimenten).
De verzamelde data geven een indicatie van hoe belangrijk het thema liturgie was voor de aanwezigen, en hoe ze zich ertoe verhielden.
Dit zijn de resultaten:
1 persoon gaf een score van 1
4 personen gaven een score van 2
2 personen gaven een score van 3
8 personen gaven een score van 4
14 personen gaven een score van 5
In totaal kregen we dus 29 reacties binnen.
Verder hingen 5 mensen hun blauwe post-it bij liturgie. 7 mensen linkten hun groene post-it aan dit domein.
Hoe interpreteren we deze data?
Terwijl Hij met hen aanlag nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en reikte het hun toe. Nu gingen hun ogen open en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht. Toen zeiden ze tot elkaar: ‘Brandde ons hart niet in ons, terwijl Hij onderweg met ons sprak en ons de Schriften ontsloot?’ (Lc 24, 30-32)
Vooraan in de interpretatie van deze gegevens staat de grote tevredenheid van de aanwezigen over de manier waarop wij onder impuls van de pastoor vormgeven aan de liturgie in onze toekomstige zone. Een werkgroep doet er dan ook goed aan om in de toekomst deze lijn aan te houden en in deze geest voort te bouwen aan het liturgische aanbod in de toekomstige zone. Enkele kritische bedenkingen mogen we daarbij niet onder de mat schuiven: is dit domein niet té afhankelijk van de pastoor? Is er tijdens de viering voldoende tijd voor gebed? Door corona is de beleving van de eucharistie fel onder druk komen te staan: wanneer kunnen we bijvoorbeeld terug zingen? En tot slot: de pastoor is er zich van bewust vaak dezelfde boodschap door te geven. Deze bedenkingen worden door de stuurgroep ernstig genomen en overwogen. Vragen die blijven hangen:
Hoe kunnen we onze geloofsgenoten verder aanmoedigen tot actieve deelname aan de viering? Eucharistie vieren is immers een activiteit, iets heel anders dan het bijwonen van een theaterstuk.
Hoe kunnen we tegemoet komen aan de vraag om meer voor de zieken te bidden?
Hoe kunnen we verhelpen aan de organisatorische kwaaltjes die zich bij momenten voordoen rond de zondagsliturgie?
Hoe kunnen we in de toekomst de liturgie uitbouwen op zo’n manier dat ze minder moet terugvallen op de overheersende creativiteit van de pastoor?
Het zal goed zijn om hier in de loop van het jaar verder rond af te stemmen. Hoe dan ook blijken we op dit punt een vitale en levendige gemeenschap te vormen en kijken we uit naar de werkgroep, die in de toekomst onze liturgische creativiteit en ons gebed stimuleert.
Wil je nog iets toevoegen aan dit artikel? Mail dan gerust naar www.federatiedilbeek.website@gmail.com.
Ben je gebeten door dit onderwerp om ermee aan de slag te gaan? Stel je dan kandidaat voor de werkgroep liturgie via hetzelfde mailadres.