Zone Dilbeek

Kapel toegewijd aan de Heilige Theresia in Schepdaal

 

 

Op Plankenveld, een doodlopende straat van de Wijngaardstraat in Schepdaal, staat een kapel opgericht ter ere van de Heilige Theresia.
Zoals vermeld staat op een marmeren gedenkplaat dateert deze van 1957 als dankzegging van de familie Van Der Meeren- Mertens.
Op het houten altaar vinden we, naast het beeld van de Heilige Theresia, de Heilige Familie onder een glazen stolp en een beeld van het Heilig Hart van Jezus.

 

 

 

 

 

                         

 

 

 

Theresia van Lisieux of ‘De Kleine Theresia’

Thérèse Martin werd op 2 januari 1873 geboren in de Normandische plaats Alençon. Theresia was als kind een dwingeland, hysterisch, zeggen zelfs sommige schrijvers. Als ze haar zin niet kreeg kon ze woedend en stampvoetend reageren. Des te indrukwekkender dat ze bij haar overlijden op 24-jarige leeftijd was uitgegroeid tot een grote heilige. Toen ze vier was, had ze haar moeder verloren; dat deed haar veel verdriet. Dat herhaalde zich toen haar op één na oudste zus, die de plaats van moeder had ingenomen, intrad bij de karmelietessen. Thérèse wilde dat ook, maar was pas veertien en ze moest minstens zestien zijn. Met haar vader ging ze de bisschop vragen om reeds nu te mogen intreden. Zij had haar haar opgestoken en zich ouder opgemaakt. De bisschop zei nee. Maar het lukte haar toch om reeds op 15-jarige leeftijd in te treden bij de karmelietessen te Lisieux.
Zuster Teresia van het Kind Jezus van het Heilig Aangezicht, zoals zij als non genoemd werd, streefde er bewust naar om heilig te worden. Aan haar vader schreef ze: “Ik zal je verheerlijken door een grote heilige te worden”. Haar vurige liefde tot Jezus leidde echter aanvankelijk tot verdriet, omdat ze zich niet heilig genoeg achtte Jezus op waardige wijze te volgen. Ze keek enorm op tegen de grootse heiligheid van Teresa van Avila en Johannes van het Kruis en voelde zich in vergelijking met die grootheden zwak en onbeduidend.
Op haar 21ste werd ze al gekozen tot novicemeesteres, een verantwoordelijke functie, want zij moest de nieuwelingen in het kloosterleven inwijden.
Ze was haar tijd ver vooruit. Ze wilde Hebreeuws leren, want dat was immers de taal die Jezus zelf gesproken had. Op die manier zou ze Hem nog beter leren kennen en nog meer kunnen beminnen. In het twaalfde hoofdstuk van Paulus’ eerste Korintiërsbrief las ze dat ieder lid van de kerk een eigen taak heeft, net zoals ieder lichaamsdeel. Het oog kan niet tegen het oor zeggen: “Ik heb je niet nodig.” Alles heeft zijn plaats en samen vormen ze het ene lichaam. “Maar”, schrijft Thérèse, “ik wil juist wel alles tegelijk zijn”. Het antwoord op haar moeilijkheid vond ze in het vervolg van Paulus’ brief. Hij schrijft dat alles bijeengehouden wordt door de liefde. “Want zonder de liefde zou geen apostel nog het evangelie verkondigen, geen martelaar zou nog zijn leven geven enz.”. Dat wilde ze zijn: de liefde die vanuit het hart alle ledematen doorstroomt.
Ze leefde in haar gebed intens mee met de missionarissen in verre landen. Maar ze was ook modern door het feit dat ze herhaaldelijk werd overvallen door inktzwarte geloofstwijfels. Teresia’s godsvertrouwen werd zwaar op de proef gesteld toen bij haar tuberculose werd vastgesteld. Haar lijdensweg getuigt van een diepe verbondenheid met Christus. Op haar sterfbed kwam ze in de ‘donkere nacht van het geloof’ terecht, waardoor ze leed aan twijfel en neerslachtigheid.
Ze stierf al op 24-jarige leeftijd op 30 september 1897.
Teresia is patrones van missionarissen en missiewerken (sinds 1927), Frankrijk (sinds 1944), Lisieux, bloemisten, karmelietessen en vliegeniers. Paus Johannes Paulus II riep haar uit tot kerklerares.
Ze wordt vaak afgebeeld als karmelietes in een bruin habijt, witte mantel en zwarte sluier. Haar attributen zijn een kruisbeeld en rozen, gedragen in haar hand. Ze had namelijk op haar sterfbed beloofd dat zij het uit de hemel rozen zou laten regenen: dat is dan ook, volgens getuigenis van vele aanwezigen, gebeurd.
Haar liturgische gedachtenis is op 1 oktober.
(Bron: heilgen.net).

 

Gebeden van de Heilige Theresia van Lisieux

VOOR DE PRIESTERS:
Jezus, eeuwige Hogepriester, bewaar uw priesters
in het binnenste van uw allerheiligst Hart, waar niemand iets tegen hen vermag.
Bewaar hun gezalfde handen, die dagelijks met uw heilig
Lichaam in aanraking komen, zonder smet.
Bewaar rein hun lippen, die rood zijn van uw kostbaar Bloed.
Bewaar hun hart, verzegeld met het merkteken van uw heerlijk Priesterschap,
zuiver van alle aardsheid.
Doe hen groeien, Heer, in liefde en trouw jegens U en behoed hen
voor de besmetting van de wereld.
Verleen hun de macht over brood en wijn tegelijk die over de harten.
Zegen hun werk en doe het rijke vruchten dragen en schenk hun eens
de kroon van het eeuwig leven.
Amen.

OVER DE LIEFDE:
Uw liefde Heer, was er vóór mijn jeugd. Zij is met mij opgegroeid. Nu is zij een afgrond, dieper dan ik peilen kan. Als ik U wil liefhebben zoals U me bemint, moet ik Uw eigen liefde lenen. Dan alleen vind ik rust.
Dit is mijn gebed. Ik vraag Jezus me te trekken in de brand van Zijn Liefde.
Me zo innig één te maken met Hem, dat Hij in mij leeft en handelt.
Amen.

 

Gebed tot de Heilige Theresia

 

 

 

Theresia,
Je hebt beloofd
je Hemel door te brengen met goed te doen op aarde.
Bid met ons opdat in ons hart de rozen bloeien van een wakker geloof,
Een volhardend vertrouwen en een vurige wederliefde
voor God en alle mensen in de kleine dingen van elke dag.
Verhoor dit gebed, o Vader,
in de Geest van Jezus,
die liefde en barmhartigheid is
tot in de eeuwigheid.
Amen.