Zone Dilbeek

Kapel toegewijd aan de Heilige Alena in Dilbeek

1. De kapel

Halverwege de Kapelstraat te Dilbeek staat, aan het einde van een lindedreef, een negentiende eeuwse kapel ter verering van de heilige Alena, één van de oudste heiligen van België. De dreef en de kapel zijn sinds 1987 beschermd dorpszicht. In 2013 werd de dreef verkeersvrij gemaakt waardoor er nu een rustgevende sfeer hangt in de toch wel drukke omliggende straten.
In 1872, 150 jaar geleden, werd de huidige kapel – waarschijnlijk ter vervanging van de eerste kapel die dateert van 1830 – gebouwd zoals op een steen in de puntgevel staat gegraveerd: ‘Heilige Alena, bid voor ons 1872’.
In 1895 werd ze vergroot om er een rustaltaar op te stellen voor de jaarlijkse processie, die rond 17 juni op het naamfeest van de heilige Alena vanuit de Sint-Ambrosiuskerk vertrok naar de kapel.
In 1975 zou de kapel vernieuwd of herbouwd zijn, waarna ze in 1980 opnieuw werd gewijd.
Ook in 1979 was er een restauratie en vorig jaar gaf het gemeentebestuur de toelating aan de kerkraad van Sint-Ambrosius om ze te herstellen evenals de bron aan de achterzijde, waaraan de bedevaarders met oogproblemen zich sinds mensenheugenis laven om heling te vinden.
Ze ziet er op haar 150ste verjaardag weer stralend uit.

Pastoor Luc Cauwenbergh en het Sint Theresiakoor, o.l.v. Ria De Craen, zorgden voor een mooie gebedsdienst bij de her-wijding van de kapel. Er was ook een inbreng van de Orthodoxe gemeenschap, die Alena ook als patroonheilige heeft. In de kapel staat geen beeld van Alena, maar wel een afdruk van een icoon die door de Orthodoxe gemeenschap aangekocht werd in juni jongstleden.

Mevr. Simone Puttaert zorgt nu al 44 jaar voor deze kapel. Zij onderhoudt ze, dweilt ze af en toe en nog zoveel meer. Ze heeft al die jaren ook gezorgd dat er, om de negen dagen, een nieuwe noveenkaars brandt, die door een weldoener wordt aangekocht. Ze doet dus veel meer dan wat de vrijwilligers, die in 1979 de kapel restaureerden, haar vroegen, nl. de sleutel bijhouden. Maar ze doet het nog steeds vol overtuiging en met plezier.

 

                                                                                            

 

2. De legende

De heilige Alena, haar leven en de legende er rond zijn overvloedig beschreven in de loop der eeuwen.
Kort samengevat komt het hierop neer:
Alena werd geboren in de zevende eeuw als dochter van Levold en zijn vrouw Hildegaart. Levold, die in het oude levensverhaal van onze heilige, de koning van Dilbeek wordt genoemd was een heiden die de christenen vervolgde.
Dilbeek was toen heel anders en lag tussen bossen en wouden. Levold woonde in een kasteel, dat in 1862 gesloopt werd.
Toen hij op zekere dag in het bos op jacht was, samen met zijn dienaars, kwam hij een man tegen uit Vorst – volgens sommige bronnen een priester – die hem er toe overhaalde naar een kerkdienst te komen. Alhoewel de kerkdienst indruk op hem maakte bleef hij niettemin volharden in zijn heidense leer. Thuis gekomen vertelde hij aan zijn vrouw en dochter wat hij gezien had.
Alena had goed geluisterd en wou ook naar Vorst gaan, ze bedacht een plan. Overdag kon dit niet want dan zou men haar zien en dus sloop ze voortaan ieder nacht weg naar Vorst. Ze werd verraden door de wachters die het vertelden aan haar vader. Die werd kwaad en gaf bevel om haar gevangen te nemen. Alena werd achtervolgd en ingehaald ter hoogte van de plaats waar nu de Sint-Alenakapel staat. Ze wou niet mee terug naar het kasteel en klampte zich vast aan een boomstam. Zo werd er door de soldaten een arm uitgerukt en ze stierf aan die gruwelijke verwonding.
Er kwam een engel van God de arm wegnemen en plaatste hem op het altaar van de kerk te Vorst, wat de aanleiding was om op zoek te gaan naar haar lijk. Dit werd gevonden en plechtig in de kerk begraven.
Daarna gebeurden er allerhande mirakelen op het graf van Alena. Toen, bij haar aanroeping, een zekere hertog Omundus het zicht in zijn ogen had teruggekregen werd ook koning Levold bekeerd en liet zich samen met zijn vrouw dopen. Hij gaf zijn bezittingen aan de armen en stichtte de Dilbeekse parochiekerk, die toegewijd werd aan de heilige Ambrosius, waar hij met zijn vrouw begraven werd. Inmiddels groeide de verering aan en tal van mirakels geschiedden, zodat op Pinksteren van het jaar 1193 haar gebeente plechtig werd verheven, wat gelijk staat met de heiligverklaring.
(Bron: uittreksel uit ‘Heilige Alena’ april 1981).

 

 

                   

Haar herinnering leeft verder in de Sint-Alenatoren – een overblijfsel van het vroegere kasteel – achter het kasteel de Viron te Dilbeek. Je kan het tafereel van het verhaal van de heilige Alena nog zien in de Sint-Ambrosiuskerk, rechts vooraan waar ook haar beeld staat en ze wordt ook nog eens afgebeeld in het glasraam.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In de Sint-Denijskerk te Vorst wordt haar gebeente bewaard. Daar ligt ook haar grafsteen en landschapstaferelen die de legende van de Heilige Alena uitbeelden.
Haar feestdag is op 17 juni en ze wordt aanroepen tegen oogziekten

 

 

 

 

Heer, die door een bijzondere barmhartigheid de Heilige Alena getrokken hebt uit de duisternis van het heidendom en haar verlicht hebt met het licht van het geloof, om in haar te doen uitschijnen de kracht van uw gratie, zo door de glans van haar deugden als door de mirakelen die gij uitwerkt door haar voorbidding, maak dat wij haar vererend allen de geestelijke en tijdelijke bijstand verwerven die wij nodig hebben in onze zwakheden. Amen.

 

Wij verlenen 11 dagen aflaat elke keer dat men dit gebed godsvruchtig zal lezen.
(Mechelen, 13 juni 1866 Engelbertus, Card.- Aarstb. Van Mechelen).