De eerste zondag van de vasten : de mens, geboetseerd door God, beschikt over de kennis van goed en kwaad.
Tijdens deze vastenperiode dagen we de kinderen en jongeren uit om, in speelgoed, een fragment van de eerste lezing op te bouwen en ons daar een foto van toe te sturen. Ze mogen werken met wat ze in huis hebben: Lego of Playmobil of poppen of…en dan doorsturen naar catechesedilbeek@hotmail.com.
In de eerste lezing uit Genesis vernemen we dat God de mens boetseert en een tuin aanlegt met planten en dieren. In het midden van de tuin plaats God de boom van de kennis van goed en kwaad. Het is de enige boom waarvan Adam en Eva niet mogen eten. Maar dat is buiten de slang gerekend. Die daagt de vrouw uit om er toch van te eten en zegt: “Je zult er niet van sterven én je zal de kennis van goed en kwaad verwerven en zo gelijk worden aan God.” En kijk, Eva bijt van de vrucht en ook Adam volgt. Het onbezorgde leven is voorbij want hun ogen worden “geopend”. Ze beschikken nu over de kennis van goed en kwaad.
In het evangelie horen we hoe Jezus naar de woestijn gaat. Een woestijn is in de Bijbel altijd een plaats waar men alleen is. En daar komt de duivel Jezus op de proef stellen. Maar er is iets speciaals aan die ‘beproevingen’. Het zijn geen beproevingen die voor ons van toepassing zijn… Wij willen (en kunnen) van stenen geen brood maken en we willen ons niet naar beneden werpen van de bovenbouw van een tempelpoort om opgevangen te worden door engelen en we kunnen al helemaal niet vanop een hoge bergtop alle koninkrijken van deze wereld overschouwen en we willen ze zéker niet krijgen… Jezus is echter geen ‘gewone’ mens. Hij is de zoon van God. God is zijn Vader. En als je even terugkijkt naar de beproevingen dan merk je dat ze steeds ‘hoger’, letterlijk, plaatsvinden. Tot op de top van een heel hoge berg. In de bijbel zijn de gebeurtenissen die plaatsvinden op de top van een berg erg belangrijk: Mozes mocht er de tien geboden in ontvangst nemen en Jezus zal er een gedaanteverandering ondergaan. Hier kiest Jezus resoluut voor zijn Vader. Hij wil alleen God dienen. Jezus bezit immers de kennis van goed en kwaad en zal er zijn hele leven naar handelen. Hij zal ons tonen wat het inhoudt, die weg van het goede. Het heeft niets te maken met aardse zaken als brood, geld of macht over koninkrijken.
Voor ons is de vasten een uitnodiging om te kiezen, telkens weer, om de weg van Jezus te volgen. Want al beschikken we over de kennis van goed en kwaad, we laten ons te vaak verleiden tot een foute keuze. De vasten nodigt ons uit om juist te kiezen, om goed te doen en ‘slechte’ dingen te laten en dit heel bewust te beleven. Want we hebben de keuze.
Een hele uitdaging dus, deze vastentijd, maar één die de moeite loont.
In de eerste lezing van de tweede zondag van de vasten lezen we dat Abraham zijn thuisland verlaat en op stap trekt, tentje mee, naar een onbekend land. Abraham heeft vertrouwen in de Heer en laat zich door Hem leiden. Hij zal zijn tent opzetten daar waar de Heer hem toont dat het goed is.
In het Evangelie laten de drie leerlingen van Jezus, (Petrus, Jacobus en Johannes) zich op sleeptouw nemen door Jezus. Ze volgen Hem en Jezus gaat met hen de berg op, wat al iets dichter bij de Hemel is. Daarboven zien ze Jezus plots anders dan voorheen en ze zien Hem ook in het goede gezelschap van Mozes en Eliah. Dit was volgens Petrus een goede plaats om te blijven want hij wou zelfs drie tenten voor hen opslaan.De drie leerlingen zagen ineens veel duidelijker wie Jezus echt was en ze hoorden ook Gods stem. Ze wierpen zich neer op aarde, ze maakten zich klein uit respect voor wat ze ervaren hadden.Maar even plots kwam er een wolk en het beeld was weg.
Jezus raakte hen aan en zei dat ze niet bang moesten zijn en ze stonden op en gingen verder samen met Hem op stap en met in hun hart een groot geluk.
Mogen wij ook tijdens deze vasten zo een gedaanteverandering momentje meemaken. Zo een momentje waarin we Jezus plots in een ander licht zien, een momentje waarin we Jezus helder zien, een momentje waar er als het ware licht door Jezus heen straalt (zo mooi weergegeven op de tekening hierbij van een 7-jarig pre communicant), een momentje waarop we ons aangeraakt voelen door Hem. Dat zou mooi zijn! Het enige wat we moeten doen is ons laten leiden door Hem, ons blindelings toevertrouwen aan Hem! We hoeven niet bang te zijn want Hij is nabij!
Nu er geen zondagsviering is, willen we je uitnodigen om deze kans te gebruiken om uit te zoeken hoe je vandaag vorm kan geven aan je Christen zijn.
Dat begint bij stil worden en luisteren naar God.
Misschien kan je op het uur van de zondagsviering een kaars aansteken en de bijbel erbij nemen lees dan Exodus 17, 3-7. of onderstaande Bijbelteksten.Geef vorm aan dit verhaal met je LEGOblokjes, Playmobil of …
Maak het stil en luister naar wat God jou door dit verhaal wil vertellen.
Probeer dan te bidden.
En sluit het gebedsmoment met een kruisteken en het uitblazen van de kaars.
Neem een fotootje van jouw LEGO, Playmobil, …-versie van het verhaal en stuur het ons toe.
Catechesedilbeek@hotmail.com
Zondag 15 maart : Uit het boek Exodus
In die dagen leden de mensen in de woestijn hevige dorst;
zij bleven tegen Mozes morren en zeiden: `Waarom hebt u ons weggevoerd uit Egypte
als we toch met kinderen en vee van de dorst moeten sterven?’
Mozes klaagde zijn nood bij de Heer:
`Wat moet ik toch doen met dit volk? Ze staan op het punt mij te stenigen.’
De Heer antwoordde Mozes:
`Ga met enkelen van Israëls oudsten voor het volk uit, neem de staf in uw hand,
waarmee u de Nijl geslagen hebt, en ga op weg.
Ik zal ginds, voor uw ogen, op een rots staan, op de Horeb.
Sla op die rots: er zal water uit stromen zodat de mensen kunnen drinken.’
Mozes deed dat in het bijzijn van Israëls oudsten.
Hij noemde de plaats Massa en Meriba vanwege de verwijten van de Israëlieten
en omdat zij de Heer hadden uitgedaagd door zich af te vragen:
`Is de Heer nu bij ons of niet?’
Zondag 22 maart 1 Samuël 16, 1b.6-7,10-13a
In die dagen zie de Heer tot Samuël : “Vul een hoorn met olie: Ik zend u naar Isaï, de Betlehemiet, want een van zijn zonen heb Ik voor het koningschap bestemd.” Toen Samuël daar 
aankwam, viel zijn blik op Eliab en hij dacht: Die daar voor de Heer staat is ongetwijfeld zijn gezalfde! Maar de Heer zei tot Samuël: “Ga niet af op zijn voorkomen of zijn rijzige gestalte. Hem wil Ik niet. Want God ziet niet zoals een mens ziet; een mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer naar het hart”. Zo stelde Isaï zeven van zijn zonen aan Samuël voor, maar Samuël zei tot Isaï: “Geen van hen heeft de Heer uitverkoren.” Daarop vroeg hij aan Isaï: “Zijn dat al uw jongens?” Hij antwoordde: “Alleen de jongste ontbreekt, die hoedt de schapen.” Toen zei Samuël tot Isaï: “Laat die dan halen, want we gaan niet aan tafel voordat hij hier is.” Isaï liet hem dus halen. De jongen was rossig, had mooie ogen en een prettig voorkomen. Nu zei de Heer: “Hem moet gij zalven: hij is het.” Samuël nam dus de hoorn met olie en zalfde hem te midden van zijn broer
Zondag 29 maart Ezechiël 37, 12-14
Profeteer daarom en zeg tegen hen: “Dit zegt God, de HEER: Mijn volk, ik zal jullie graven openen, ik laat jullie uit je graven komen en ik zal jullie naar het land van Israël terugbrengen. Jullie zijn mijn volk, en jullie zullen beseffen dat ik de HEER ben als ik je graven open en jullie uit je graven laat komen. Ik zal jullie mijn adem geven zodat jullie weer tot leven komen, ik zal jullie terugbrengen naar je land, en jullie zullen beseffen dat ik de HEER ben. Wat ik gezegd heb, zal ik doen – zo spreekt de HEER.”
Palmzondag Evangelie palmwijding Mt 21, 1-11
Toen Jezus en zijn leerlingen Jeruzalem naderden en de Olijfberg bestegen in de richting van Betfage, zond Jezus twee van hen vooruit met de opdracht: ‘Gaat naar het dorp, daar vóór 
u, en het eerste dan ge zult vinden is een vastgebonden ezelin met een veulen. Maakt die los en brengt ze bij Mij. En als iemand u een aanmerking maakt, zegt dan: de Heer heeft ze nodig, maar zal ze spoedig terugsturen.’ Dit gebeurde, opdat in vervulling zou gaan het woord van de profeet: ‘Zeg aan de dochter van Sion: zie, uw Koning komt tot u, zachtmoedig en gezeten op een ezel, op een veulen, het jong van een lastdier.’ De leerlingen begaven zich op weg en deden wat Jezus hun had opgedragen. Zij brachten de ezelin met haar veulen, legden er hun mantels overheen en Hij ging erop zitten. Zeer velen uit het volk spreidden hun mantels uit op de weg, terwijl anderen de weg bedekten met twijgen die zij van de bomen hadden gesneden. De mensen die Hem omstuwden, jubelden: ‘Hosanna, Zoon van David, gezegend Hij die komt in de naam van de Heer! Hosanna in den hoge!’ Toen Hij Jeruzalem binnentrok, raakte de hele stad in beroering en men vroeg: ‘Wie is dat?’ Het volk antwoordde: ‘Dit is de profeet Jezus uit Nazaret in Galilea.’
Goede Week
We zijn nog maar enkele dagen verwijderd van het Paasfeest. We zijn nu in de Goede Week en dat is voor ons, gelovigen, de belangrijkste week van het jaar. De Bijbelverhalen vertellen ons hoe Jezus de laatste dagen met zijn apostelen doorbracht. Allereerst het verhaal van Het Laatste Avondmaal en hoe Hij eerst nederig de voeten waste van zijn apostelen. En dan de gevangeneming en hoe hij ter dood veroordeeld werd en stierf.
Pasen Evangelie: Joh 20, 1-9
Op de eerste dag van de week kwam Maria Magdalena vroeg in de morgen – het was nog donker – bij het graf en zag dat de steen van het graf was weggerold. Zij liep snel naar Simon 
Petrus en naar de andere, de door Jezus beminde leerling en zei tot hen: Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd. Daarop gingen Petrus en de andere leerling op weg naar het graf. Ze liepen samen vlug voort, maar die andere leerling snelde Petrus vooruit en kwam het eerst bij het graf aan. Vooroverbukkend zag hij de zwachtels liggen, maar hij ging niet naar binnen. Simon Petrus, die hem volgde, kwam ook bij het graf en trad wel binnen. Hij zag dat de zwachtels er lagen, maar dat de zweetdoek die zijn hoofd had bedekt, niet bij de zwachtels lag, maar ergens afzonderlijk opgerold op een andere plaats. Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf was aangekomen, naar binnen; hij zag en geloofde, want zij hadden nog niet begrepen hetgeen er geschreven stond, dat Hij namelijk uit de doden moest opstaan.
Op Paasdag, wanneer we stilstaan bij de verrijzenis van Jezus Christus, ontvangen we een grote kracht. Een kracht tot nieuw leven, doorheen het lijden en de dood. De apostelen bleven met grote kracht getuigen van de opstanding van de Heer Jezus, en God begunstigde allen rijkelijk. Handelingen 4,33 Laten wij, de apostelen van vandaag, jonge en minder jonge christenen, zelf getuigen van ons geloof in de verrezen Heer.
Wij wensen u en uw familie een Zalig Pasen!