Het parochieblad kent al een lange geschiedenis… In 1940 werd er een weekblad opgericht door de Vlaamse dominicanen, dat in heel Vlaanderen werd verspreid, en dat kerkelijk nieuws bracht dat relevant was voor de verschillende bisdommen. Zo’n twintigtal jaar later kwam de redactie terecht in de bisdommen zelf, en kreeg het blad een gemeenschappelijke naam ‘kerkelijk leven’. De verschillende opeenvolgende hoofdredacteurs zorgden voor vernieuwing in het aanbod artikels. Zij verzorgen met een professionele redactie de hoofdbrok van het parochieblad. Kerknet, Kerk & leven en Halewijn uitgeverij zijn nu één geworden. Voortaan gaan ze samen door het leven als Otheo en ook K& L werd Otheo maar het parochiale nieuws blijft bestaan.
Doorheen heel Vlaanderen zorgen wekelijks een 400tal gedreven vrijwillige medewerkers per parochie voor de eerste vier pagina’s, ook hier bij ons. Wie vandaag het parochieblad in handen heeft, behoort tot een trouw lezerspubliek… en u heeft recht op een wekelijkse portie plaatselijk nieuws voor de hele zone Dilbeek. Blijft natuurlijk wel de – heel verstaanbare – verzuchting : ja maar, we lezen toch het liefst van al het nieuws ‘uit onze eigen straat’. Wat er gepubliceerd wordt over de andere parochies, dat lees je dan wel eens, maar het trekt misschien minder je aandacht. We begrijpen dit als redactie maar al te goed ! Daarom juist hebben we in de afgelopen jaren al een paar keer een oproep geplaatst, om zoveel mogelijk plaatselijke inzendingen te verkrijgen. Enkel zo kunnen we ervoor zorgen dat ieder z’n eigen parochieblad kan blijven lezen : met nieuws dat u persoonlijk interesseert, omdat het van onder ‘uw’ kerktoren komt. Anderzijds hopen we dat de samenhorigheid binnen onze parochies kan blijven groeien, juist door regelmatig eens nieuws te lezen over onze algemene werking. De redactieploeg doet dan ook haar uiterste best om de vier pagina’s die we mogen vullen, zo evenredig mogelijk toe te wijzen aan de diverse activiteiten in onze zone. De éne keer slagen we beter in deze evenwichtsoefening dan de andere keer, dat geven we toe… Nu eens staat Sint Ambrosiuskerk vooraan, dan weer een feestdag, of weer een andere keer geven we uitleg over onze catechesewerking of een diaconaal project. Kortom : voor ieder wat wils, voor ieder z’n eigen parochieblad, waarin je je thuis kan voelen. Voor dat alles zorgen we met een kleine redactieploeg. Maandelijks komen wij samen om te bepalen wat we willen publiceren, welke actualiteit we in de kijker willen plaatsen, of welke aankondigingen we moeten doen.
De huidige redactieploeg bestaat uit 4 personen die binnen de zone nog andere taken op zich nemen: twee van hen werken al jarenlang mee aan wat toen nog de plaatselijke edities waren van de afzonderlijke kerken en de nieuwkomers zorgen voor mooie en interessante artikels. De tekst voor het parochieblad wordt wekelijks naar de uitgeverij verstuurd. Dit wordt gedaan door Germaine en Freddy die zorgen voor een mooie lay-out en de artikelen van anderen bekijken ze op inhoud (juistheid), het taalgebruik (structuur, spelling, grammatica, interpunctie) en helpen zo de leesbaarheid van een artikel te verbeteren.
Erik en Christiane schrijven meestal de artikels samen met de andere inzendingen vanuit de verschillende werkgroepen en de zone. Daarbij zorgt Christiane er ook voor om de website up-to-date te houden www.federatiedilbeek.be. Het opzoekingswerk op internet en in archieven, het schrijven en herschrijven van artikels, het nemen van foto’s…. daar steekt enorm veel tijd in want we willen de juiste informatie geven en het interessant blijven houden.
Maar laten we hen nu zelf aan het woord aan de hand van enkele vragen:
1. Hoe is het voor jou begonnen ?
Germaine: Eigenlijk begon ik met het intikken van de abonneelijsten. September 1982 of 83 vroeg pastoor Ceulemans mij om, na het ophalen van de het abonnementsgeld, de ledenlijsten te typen omdat het voor hem te veel tijd in beslag nam. In die tijd werd het blad uitgegeven in samenwerking met alle parochies van de toenmaligedekenij (Dilbeek, St.-Ambrosius en St.-Theresia; Groot-Bijgaarden, St.-Egidius en Savio;Itterbeek, St.-Pieter en St.-Anna; Schepdaal, St.-Rumoldus en St.-Gertrudis; St.-Martens-Bodegem, St.-Ulriks-Kapelle en Bekkerzeel, St.-Godardus met meer dan 2000 abonnees. In 1988 werd mij dan gevraagd om op maandag de teksten van Itterbeek te komen intikken in de pastorij te Itterbeek (dat gebeurde toen nog op stencil). Daar kwamen ook de teksten van de andere parochies aan, sommige via fax, andere werden gewoon gebracht. Sommige vaak nog geschreven, die moesten ook worden ingetikt. De stencils werden doorgestuurd naar de drukkerij en daar zorgden de opmakers ervoor dat het blad vorm kreeg.
Maar … er kwamen computers en dus moest er anders worden gewerkt. De parochies stuurden hun teksten door via mail of brachten ze naar de Itterbeekse pastorij. Ik kreeg strikte richtlijnen van de drukkerij over de manier waarop we onze 4 pagina’s parochienieuws mochten invullen. De lay-out werd dan door de opmakers bij Halewijn verzorgd, zij plaatsten de eventuele foto’s bij een artikel zoals het voor hen paste, ik kon alleen vragen.
Toen er federaties werden opgericht vielen er verschillende van bovenstaande parochies weg en kwam er meer ruimte vrij voor de federatie Dilbeek-Schepdaal.Omdat het niet normaal was dat ik de enige was die deze taak beheerste kwam Regina er in 2000 bij om samen te werken. Telkens als de drukkerij vernieuwingen uitvoerde in hun computerprogramma gingen wij samen naar de bijscholingen. Vanaf dan waren we met twee die de taak konden uitvoeren. We wisten precies welk lettertype, welke grootte, waar we een punt of een komma mochten zetten en waar niet enz. De samenwerking met Regina was optimaal, tot ze ziek werd en de strijd jammer genoeg verloor in 2012.
Freddy: Eind 2003 ben ik op 57 jarige leeftijd op brugpensioen gegaan.
In 2008 heeft pastoor Ceulemans mij gevraagd om Paul Meurisse te vervangen als secretaris van de kerkfabriek. Paul werd dat jaar 70 of 75 jaar en had zijn ontslag aangeboden.
Ik heb daar positief op geantwoord en ben zo in de pastorij beland. Regina, mijn echtgenote, werkte toen reeds een paar jaar samen met Germaine aan het parochieblad, dus we gingen van dan de maandagmorgen samen naar de pastorij. Na het overlijden van mijn echtgenote in 2012 heb ik haar taak overgenomen bij het helpen en opstellen van het parochieblad.
Erik: ‘k Was lang geleden gevraagd door deken Julien Broes, jaren nadien door Luc Cauwenberg, en recent door jou, nietwaar. Zolang ik les gaf als godsdienstleerkracht was er niet veel anders mogelijk daarbuiten maar nu wel…
Christiane: Toen mijn jongste zoon tijdens zijn studies de taak kreeg om een website te maken werd er in samenwerking met toenmalige federatieploeg en pastoor Cauwenbergh een nieuwe website opgemaakt voor onze zone. Teksten en items werden gekozen en hij kreeg er goede punten voor… Van in het begin was ik het die de website onder mijn hoede nam samen met Josée die zorgde dat de spelling in orde was… daarna kwam haar kleinzoon Frederick erbij die de website tot een hoger niveau bracht.
Op een bepaald moment vroeg pastoor Cauwenbergh mij om iets te schrijven over de kapelletjes in onze regio en zo is de bal aan het rollen gegaan: daarna kwamen de beelden in de kerk wat een enorme opdracht was en dan de kerken zelf welke nu door Erik is overgenomen. In 2023 werd mij gevraagd om ‘communicatie’ verder uit te breiden en zo ben ik in de redactieploeg beland
2. Waarom vind je dit belangrijk, interessant ?
Freddy: Vind ik een heel moeilijke vraag.
Ik was sinds 1969 aangesloten bij KWB, in de jaren ’70 gekozen tot 8 jaar voorzitter en met een onderbreking van een 10-tal jaar daarna nog gedurende 16 jaar secretaris.
Dus op sociaal vlak zat ik al in de parochie. Het belangrijkste vind ik dat ik op die manier mijn steentje bijdraag in ons parochieleven.
Germaine: Ik vind deze taak belangrijk omdat ik daardoor een bijdrage lever in onze christelijke gemeenschap, mij nuttig kan maken voor een grotere groep mensen, nauwere banden kan creëren met de omliggende parochies. Samenwerken met andere vrijwilligers is steeds boeiend en interessant. Ook interessant is dat ik, door mij hiervoor in te zetten, moet bijblijven in de digitale wereld, doorheen de jaren mee kan/moet evolueren met de nieuwste technieken. Van stencil naar eigen opmaak was een boeiende weg!
Erik: ‘k Schrijf omdat ik ‘moet’ en eindelijk de kans krijg. ‘k Denk niet echt bij het schrijven aan ‘het parochieblad’ hoewel ik doorgaans een welbepaald publiek in gedachten houd. Je merkt het trouwens onmiddellijk wanneer een artikel over meerdere dagen of weken geschreven is. Of wanneer er diverse bronnen of erger nog verschillende talen onder zitten. Focus, publiek en stijl verschuiven constant, en dat is niet gemakkelijk voor de lezer. ‘k Laat mij leiden, noem het inspireren. Maar die komt pas na uren, dagen noest wroeten. Belangrijk blijft bidden alvorens te beginnen. Alles wat ik schrijf moet goed geschreven zijn. Ook een simpele mail.
Christiane: de juiste informatie doorgeven is altijd mijn ‘dada’ geweest omdat daardoor veel problemen hadden en kunnen vermeden worden maar schrijven over bv een kapel is meer dan alleen maar kijken wie er in staat of wat het was, het materiaal enz maar het is ook boeiend om de mensen die daar hun werk en sommigen een levenswerk van maken te horen over vertellen. Het geloof, hoe groot of klein ook is, zal steeds voor hun een inspiratiebron blijven en ook voor mij.
Germaine en Freddy een geoliede machine die alles opvolgen binnen de zone om toch maar niets te vergeten, zich constant bijscholen …Erik en ikzelf die de artikels schrijven die jullie graag lezen, hopen we, kunnen steeds hulp gebruiken al was het maar sporadisch want er komt ook voor ons een moment dat we uitgeblust zijn dus:
Wil je samen met ons bekijken wat er in de volgende edities aan bod komt?
Kan jij mensen boeien met je vlotte pen? Ben je een krak met websites of sociale media (Instagram, Facebook, YouTube, …)?
Contacteer dan Christiane Janssens chr.jans58@gmail.com / 02 582 11 89
U bent meer dan welkom
Van Links naar rechts: Christiane Janssens, Germaine Van Cutsem, Erik De Ridder en Freddy De Canck