In oktober is er een bijzondere aandacht voor en oproep tot het bidden van de rozenkrans. Aan de oorsprong hiervan ligt het feest van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans dat sinds 1571 op 7 oktober wordt gevierd.
Misschien vraag je je af: waarom bidden tot Maria als we ook meteen tot God kunnen bidden? Zou Maria de snelste weg kunnen zijn om tot Jezus te komen, Hij die de deur is waardoor we tot de Vader komen? Maria is een liefhebbende en zorgzame moeder die ons wil helpen om tot haar Zoon te komen. Zij vraagt geen ingewikkelde gebed, geen onmogelijke boetedoening, enkel het bidden van de rozenkrans.
Het rozenkransgebed of de ‘Paternoster’ ontstond in kloosters, waar elke week alle 150 psalmen werden gebeden. Voor niet religieuzen werden deze vervangen door 150 keer het Onze Vader te bidden. En, voor de oplettende lezer: Paternoster betekent in het latijn…… Onze Vader!
De rozenkrans die we nu bidden ontving H. Dominicus Guzman als geschenk van Maria in de 12 e eeuw. Sindsdien wordt het Ave Maria (Weesgegroet) en het Paternoster (Onze Vader) gebeden bij elk van de kralen. Deze gebeurtenis wordt verbeeld in een beeldengroep te vinden in de Sint-Martinuskerk te Sint-Martens-Bodegem. Ga gerust eens kijken, de kerk is elke zondag open. H. Dominicus en zijn orde, de dominicanen, moedigden het bidden van de rozenkrans aan. Ze verbonden dit bidden met het overwegen van momenten uit het leven van Jezus en Maria: de zogenaamde 20 ‘mysteries’ of geheimen. De rozenkrans wordt hierdoor weleens de samenvatting van het evangelie genoemd. Elk geheim wordt overwogen bij het bidden van 10 weesgegroetjes (een tientje). Tijdens het bidden van steeds dezelfde woorden kan er stilgestaan worden bij gebeurtenissen uit Jezus’ leven. Zo ontdekken we de waardevolle boodschap die ze in zich dragen over het leven, de liefde en Gods droom voor de wereld!
Het kralensnoer, dat we zoals het gebed de rozenkrans noemen, bestaat uit kraaltjes en elk kraaltje staat voor een gebed: door met de vingers van kraaltje naar kraaltje te schuiven houden we als het ware de tel bij en doen we precies het aantal gebeden dat nodig is.
Het Onze Vader is het gebed dat Jezus aan zijn leerlingen leerde toen ze Hem vroegen hoe ze moesten bidden. Maar wist je dat het Weesgegroet ook de bijbel citeert?
Het Weesgegroet zoals wij dat nu kennen is in verschillende fasen gegroeid. Het bestaat uit drie delen.
• Het eerste deel is de begroeting van Maria door de engel die de boodschap brengt dat zij de moeder van de Verlosser zal worden: Ik groet u, gezegende, de Heer is met u (Lucas 1:28).
• Het tweede deel is ontleend aan wat Elisabet zegt tegen Maria, wanneer zij haar begroet bij haar bezoek: Gij zijt gezegend onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot
(Lucas 1:42). De naam Jezus werd hier in de 13e eeuw aan toegevoegd.
• Het derde gedeelte van het gebed komt uit de traditie. De titel ‘Moeder van God’ is door het Concilie van Efeze in 431 goedgekeurd. Rond de zestiende eeuw (Concilie van Trente) is dit laatste deel officieel toegevoegd: Heilige Maria, moeder van God, bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood.
Merk jij ook dat we niet ‘tot’ Maria bidden, maar haar vragen ‘voor ons’ te bidden?
Wij bidden het zo:
Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met U. Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen en gezegend is de vrucht van uw lichaam, Jezus. Heilige Maria, moeder Gods, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.
Elke zondag van oktober bidden we een tientje. Dit jaar overwegen we de droevige mysteries.
We beginnen op zondag 6 oktober2024 met de twee eerste mysteries (omdat er slechts 4 zondagen in oktober zijn) – en eindigen op zondag 27 oktober met het vijfde mysterie. We bidden een kwartiertje voor de vieringen:
9.15 u. in de Sint-Gertrudiskerk te Sint-Gertrudis-Pede
10.45 u. in de Sint-Ambrosiuskerk te Dilbeek
De droevige mysteries van de Rozenkrans laten ons mediteren bij de wijze waarop Jezus in staat was Gods wil te aanvaarden en uit vrije wil zijn leven te geven voor ons allen. Ze
herhalen alle momenten van het lijdensverhaal van Onze Heer: van zijn lijdensweg in de Hof van Olijven tot zijn kruisdood, de tastbare uiting van zijn liefde voor de mensheid. Jezus’
lijdensverhaal vormt het mysterie van onze verlossing. Daarom schrijft paus Johannes Paulus II in zijn encycliek ‘Rosarium Virginis Mariaedie’ dat de droevige mysteries ons de
herbeleving van de dood van Jezus brengen. Door ons, steeds opnieuw, te plaatsen aan de voet van het kruis en aan de zijde van Maria kunnen we met haar de grote liefde van God
begrijpen.
Zondag 6 oktober – 1 ste en 2 de droevige mysterie
Naar Mattheus 26, 37b -39 en 27,23-26: (uit de Nieuwe Bijbelvertaling in gewone taal – nBg)
Toen hij zich bedroefd en angstig voelde worden, zei hij: ‘Ik voel me dodelijk bedroefd; blijf
hier met mij waken.’ Hij liep nog een stukje verder, knielde toen en bad diep
voorovergebogen: ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar
laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.’
Nadat Jezus werd gevangengenomen en verhoord bracht men hem voor Pilatus die zei: ‘Maar
hij heeft toch niets verkeerds gedaan?’ ‘Ik ben onschuldig aan de dood van deze man. Jullie
zijn verantwoordelijk.’
Toen liet Pilatus Barabbas vrij. Maar hij gaf opdracht om Jezus met de zweep te slaan. Daarna
gaf hij hem aan zijn soldaten, om hem aan het kruis te hangen.
Wil jij bij Jezus blijven in zijn verdriet en angst?
Zie hoe hij dit deelt met zijn en onze Vader.
Voel je, samen met Maria, de onmacht bij het zien van zoveel onrechtvaardigheid en Jezus’ pijn.
Kan je met Hem bidden:” niet zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.”
Zondag 13 oktober: Derde Droevige Mysterie: Jezus wordt bespot
Johannes 19, 1-3 (uit de Nieuwe Bijbelvertaling in gewone taal – nBg)
Toen gaf Pilatus Jezus mee aan zijn soldaten. Die sloegen Jezus met de zweep. Ze maakten een kroon van doorntakken, en zetten die op zijn hoofd. En ze trokken hem een rode mantel aan. Ze liepen naar Jezus toe en riepen: ‘Leve de koning van de Joden!’ En ze sloegen hem in zijn gezicht.
Samen zijn we getuige van de pijn die Jezus voelt wanneer hij geslagen wordt en beschimpt
Je kan zelf de pijn haast voelen. Zou je zelf al spottend over Hem gesproken hebben?
En kan je in je hart bidden en besluiten: mag mijn spreken en handelen vol van liefde voor Hem en voor elke mens zijn.
Zondag 20 oktober : vierde droevige mysterie: Jezus draagt zijn kruis
Marcus 15, 21-22 (uit de Nieuwe Bijbelvertaling in gewone taal – nBg)
Er kwam net een man de stad in. Het was Simon van Cyrene, de vader van Alexander en Rufus.
Hij moest van de soldaten meekomen, om het kruis te dragen.
Jezus draagt het kruis voor jou, jij draagt het kruis voor Hem.
Een kruis weegt zwaar maar gedragen voor de Heer zal het niet zomaar een kruis zijn.
Zondag 27 oktober: Vijfde droevige mysterie: Jezus sterft aan het kruis
Lucas 23, 33-34 en 44-46 (uit de Nieuwe Bijbelvertaling in gewone taal – nBg)
Op een heuvel die de Schedel heet, hingen de soldaten Jezus aan het kruis. Ook de misdadigers werden aan een kruis gehangen. Het kruis van Jezus stond tussen de twee andere kruisen in.
Jezus zei: ‘Vader, vergeef de mensen die mij doden, want ze weten niet wat ze doen.’
Om ongeveer twaalf uur ’s middags werd het opeens donker in het hele land. Drie uur lang bleef het donker, omdat de zon geen licht gaf. En in de tempel scheurde het gordijn voor de heilige zaal doormidden.
Toen riep Jezus: ‘Vader, mijn leven is in uw handen!’ Dat waren zijn laatste woorden. Zo stierf hij.
Onder dit kruis kan ik zien hoe groot Jezus liefde is.
Hij geeft alles wat Hij heeft, wie Hij is.
Hier kan ik dit erkennen.
Mag het verlanger groeien om Hem te ontmoeten, Hij die met open armen op mij wacht.