Bidden met groene vingers
Eind november brengen we elk jaar jong en oud uit onze pastorale zone samen om adventskransen te maken.
Met de wijze raad van de bedreven bloemschikkers kan iedereen aan de slag.
De pastoor licht ons toe waar deze traditie vandaan komt:
Vroeger dachten de volkeren uit het Noorden dat de zon hen aan het verlaten was op het einde van het jaar, daarom maakten ze grote wielen uit hout en lieten ze brandend van de berg rollen en ja…de dagen werden langer.
Ook wij, christenen, denken soms dat God ver weg is.
In de advent kijken we uit naar Zijn komst in ons leven.
Hij is altijd aanwezig; we moeten openstaan voor Zijn tekenen.
Door een krans te maken zijn we er bewust mee bezig: wij bidden met onze vingers.
Enkele resultaten:
Advent in onze kerk
Op de eerste zondag van de advent werd ons gezegd dat advent een tijd is van afwachten en aandachtig zijn:
Hoe komt God naar ons toe?
Op weg naar Kerstmis willen, we ons innerlijk voorbereiden op Zijn komst.
We keren ons tot Hem….we bekeren ons.
Maar kunnen we wel veranderen?
Op de derde zondag van de advent is Johannes de doper ‘getuige van het Licht’
Ook wij kunnen getuigen van het verwachte Licht dat komt…
wij verwachten Jezus, we verwijzen naar Zijn komst.
We zetten de kerststal klaar met de lege kribbe en steken de derde kaars aan op onze adventskrans
Wij brachten na de eucharistievieringen het Licht ook dichter bij de mensen door sterretjes uit
te delen met een uitnodiging voor de komende kerstvieringen in onze pastorale zone.
Je kan dit sterretje een plaatsje geven in je gebedshoekje, zo zet je je hart op jouw beurt open voor de komst van Jezus
Op de adventskrans steken we de vierde kaars aan…de cirkel is nu rond.
Maak zoals Maria ruimte in je hart, zeg Ja op Zijn vraag.
Dan zal je leven ingekleurd worden door je geloof, je hoop en je liefde
