In elk liturgisch jaar zijn er de tweelingfeesten Allerheiligen en Allerzielen, die eigenlijk één tweedaags feest lijken te zijn. Het woord “aller” betekent dat “iedereen is er” – wij de
levenden, allen die ons zijn voorgegaan en allen die na ons zullen komen, verschillend beschreven als “een grote menigte”.
Eén ding dat als eerste opvalt aan de heiligen is hun diversiteit. Het zou heel moeilijk zijn om één patroon van heiligheid te vinden, één manier om Christus te volgen. Er is Thomas
Aquinas die de torenhoge intellectueel is, en John Vianney (de priester van Ars) die het seminarie nauwelijks heeft gehaald. Er is Vincent de Paul, een heilige in de stad, en er is
Antony die heiligheid vond in de hardheid en eenzaamheid van de woestijn. Onder anderen zijn er dierbare overledenen.
Allerzielen vieren drukt ook onze verbondenheid uit met mensen die getekend zijn door rouw. Het schenkt troost aan hen die achterblijven. De twee feesten zijn nauw verbonden. Ook al sterft niet iedereen in een geur van heiligheid, toch verwelkomt God alle mensen die leefden vanuit zijn liefde. Dat is immers de betekenis van verrijzenis, het kernpunt van ons geloof: de liefde is sterker dan de dood. Onze overledenen vormen dus samen met de heiligen een gemeenschap rond God.
Wat betekent dit voor ons? Het betekent dat we niet moeten proberen een heilige precies na te volgen. We moeten naar hen allemaal kijken en hun unieke heiligheid bestuderen, maar we moeten ook ontdekken welke specifieke kleur God door ons wil uitdragen. Wij zijn als een kleurrijke gemeenschap van mensen die de levende kerk vormen als wij vergezeld gaan van
de concrete werken van christelijke liefdadigheid en zorg, van generatie op generatie doorgeven wat het betekent goed te doen en zonde te vermijden. Daardoor bouwen we een
gelovige gemeenschap die zorgzaam is en echt van mensen houdt.
Op 1 november is onze aandacht bijzonder gericht op het leven na de dood (Ap. 7, 9). Op 2 november bidden we voor de overledenen die nog niet ten volle bij God zijn (2 Mac, 12; I Kor 3, 15). Wij zijn uitgenodigd om die grote menigte, die wolk van getuigen, hier en nu te zien en ons erbij aan te sluiten. We hebben allemaal op dit moment de kracht van God in ons. Het enige dat ons belet in de kracht van God te leven, is dat velen van ons niet weten dat we die hebben. We zijn allemaal kinderen van God, niet later wanneer we sterven, maar nu we met al onze zwakheden en onze tekorten op de pelgrimstocht zitten.
Daarom nodigen we ook onze hele geloofsgemeenschap uit om mee aanwezig te zijn in onze vieringen met ALLERHEILIGEN, op woensdag 1 november om 09.30 u. in de Sint-
Gertrudiskerk en/of om 11.00 u. in de Sint-Ambrosiuskerk.
We zullen tijdens de eucharistie stilstaan bij onze dierbare overledenen en zullen de namen van de overledenen van het voorbije jaar (november 2022 – oktober 2023) in herinnering
brengen. Tijdens deze liturgie overhandigen we de kruisjes aan de families die het afgelopen jaar een dierbare verloren hebben en wiens uitvaart in één van onze kerken plaatsvond.